هنرستانها که روزي محل جولان علاقه مندان به هنر و حرفه و مهارت بود. خروجي اشان هم افراد بزرگ و تاثيرگذار درجامعه. فرشچيان ،‌ال احمد، سپهري، وزيري‌مقدم، دانشور، معيري و امثالهم. امروز اما انگار همه، افتخار و موفقيت را در دکتري و مهندسي و قضاوت و رياضيداني و شيميداني مي بينند. اشتباهات خواسته و ناخواسته ما آدم بزرگ ها و هدايت گران تحصيلي در مدارس نيز به اين حباب دامن زده است. يکي از دلايلمان آنجايي است که وقتي دانش آموزي در پايان دوره راهنمايي نمره تجديدي دريکي دوتا درس مي آورد يا نمره انضباط او کم است، به او اعلام مي کنند شما جايت در هنرستانهاي نظري نيست، بايد کوچ کني به هنرستان هاي فني حرفه اي يا کارودانش. يا برعکس دانش آموزي که نمره هاي عالي دارد و علاقه مند به رشته هاي فني و حرفه اي، به او توصيه مي کنند نبايد هنرستاني شود. جاي شاگردتنبل هاست:

دانش آموز : من سوم راهنمايي‌ايم معدلم بالاي 19 است سال بعد مي‌خواستم بروم هنرستان ولي وقتي با چند تا معلم ومشاور واينها مشورت کردم بهم گفتند که هنرستان جاي بچه‌هاي ضعيف وبي انضباط وتنبل واينهاست واسه همين منصرف شدم .

اگرباور داشته باشيم که چوب معلم به ازمهرپدر، سخن اين آموزگار با تجربه را با گوش جان مي شنويم که مي گويد متاسفانه دهها نمونه اش را سراغ داردکه به اجبار دانش آموزان را درپايان دوره راهنمايي برايشان نسخه انتخاب رشته مي پيچند.

معلم : يک مدرسه به مديرمي‌گويد که شما سه تا کلاس مي‌توانيد تشکيل بدهيد رياضي تجربي انساني مديرمي‌آيد گزينش مي‌کند به ترتيب معدل اول رياضي بعد تجربي بعد انساني دانش آموزاني که 5 ، 6 تا تجديدي اند مي‌فرستند هنرستان مثلا" دانش آموزي ميگه خانم من فلان رشته را مي‌خواهم بروم دوستم دارم واقعا" معدلم 18 است مثلا" مي‌خواهم بروم هنرستان ولي خانم فلاني که معاونمونه ميگه نه شما به درد هنرستان نمي‌خوريد .
بختياري : حالا خودتان فکرمي‌کنيد هنرستان رشته‌هاي هنري کارودانش حتي چگونه است .
معلم : حتي کارودانش ا