Near field communication یا ارتباط حوزه نزدیک (NFC) یک فناوری استاندارد در تلفن های هوشمند و ابزارهای مشابه برای برقراری ارتباطات رادیویی با یکدیگر و در مجاورت هم می باشد. این ارتباط در حدود چند سانتیمتر صورت می گیرد که در حال حاضر این فناوری شامل تبادل داده ها می شود و راه اندازی یا نصب آن در برابر فناوری های ارتباطی پیچیده تری مثل Wi-Fi ساده تر است.

امروزه تعداد گوشی‌هایی که از تراشه NFC استفاده می‌کنند و این سامانه را پشتیبانی می‌کنند روز به روز در حال افزایش است. (به طور مثال گوشي هاي هوشمند جديد) با استفاده از اين تراشه اطلاعات به صورت کد شده بین دو وسیله رد و بدل می‌شود. البته اگر گوشي شما جديد نيست، اين تراشه را مي توان خريد و بر روي باتري گوشي چسباند تا با ساده ترين گوشي هم اين تكنولوژي در دسترس شما باشد.

مهم‌ترین کاربرد NFC، پرداخت پول از طریق گوشی‌های هوشمند است. برای این منظور، کاربر اطلاعات مربوط به کارت اعتباری خود را در گوشی ذخیره می‌کند و در زمان خرید، گوشی را به دستگاه NFC ‌خوان نزدیک می‌کند تا پرداخت انجام شود. بیشتر معاملات نیاز به تصدیق ندارند ولی در برخی موارد ممکن است فروشندگان در خواست تایید هویت کنند.

چگونه كار مي كند؟

برای اینکه تلفن هوشمند شما بتواند با دستگاه‌های دارای NFC ارتباط برقرار کند، بایستی از چیپ NFC برخوردار باشد. تکنولوژی NFC بر اساس "شناسایی فرکانس رادیویی" (RFID) ساخته شده که به یک گجت امکان می‌دهد تا به گجتی دیگر امواج رادیویی ارسال کند و پس از شناسایی یکدیگر، عملیات مشخصی بین آنها انجام شود.

انرژي كمتر امنيت بالاتر

شايد اين سوال در ذهن شما ايجاد شود كه با وجود بلوتوث و يا حتي واي فاي چه نيازي به NFC داريد؟ در واقع جواب اين سوال مصرف انرژی بسیار اندک و امنیت نسبی مناسب است.

اگر کسی بخواهد از طریق NFC به دستگاه شما رخنه کند و یا در ارتباط NFC دستگاه شما با یک دستگاه دیگر اخلال به وجود بیاورد، بایستی بسیار به گجت شما نزدیک شود که این کار بدون جلب توجه و مشکوک کردن شما، تقریباً ممکن نیست.

 

چگونگي استفاده از كيف پول همراه در ايران:

نویسنده:	احسان احسانی اطهر
نام مقاله:	NFC چیست؟
تاریخ:	1394/09/08
تعداد بازدید:	92221